winterprikjes

Met dank aan Roeselien Raimond (natuurfotografie.nl) voor het bedenken van deze prikkelende titel. Het leverde 14 foto’s en gedichten op!

In december 2021 en januari 2022 waren er welgeteld 3 van die winterprikjes waarin het één of enkele dagen vroor. In december kwam ik qua fotograferen niet verder dan het eind van mijn tuin. De emmers die onze houtstapel beschermen tegen het regenwater dat door het afdakje lekt, hadden een leuke ijslaag waarin van alles te ontdekken viel. De structuren van het ijs, de dode èn de levende beestjes hebben me aardig beziggehouden. In januari was er slechts één nacht met voldoende vorst waardoor de volgende ochtend ruig gevroren was en kleine plasjes een dun ijslaagje hadden. Tijdens een bezoekje aan Cruysbergen ben ik op zoek gegaan naar ijskristallen en vormen in het ijs. De resultaten in beeld en tekst deel ik hier met je in chronologische volgorde. Ik wens je veel plezier!
 
 

Winterprikje (1)

houd je kop
boven de sneeuw
anders stik je

 
 

geluk

koester je geluk
want voor je het weet
dan gaat het stuk

maar met een klein gelukje
vind je dan nog een stukje

 
 

Winterprikje (2)

winterprikje
uitgedeeld
lintje erom
met een strikje

 
 

winterprikje (3)

gevangen in het ijs
niet wetend wat je overkomt
kijk je naar wat boven je hangt
en denkt: wat flik je …

 
 

winterprikje (4)

als het gaat vriezen
krijgen de allerkleinste
het voor de kiezen

 
 

dwaalwegen

regelmatig ben ik de weg kwijt
verblind door ijdele gedachten
verwacht ik dat het elders beter is
maar raak verstrikt in dicht struikgewas

telkens weer laat ik mij verleiden
door het groenere gras dat lonkt met valse kracht
opzoek naar het onbereikbare
zie ik niet wat er echt voor mij is

ik ga tot daar … en nog even verder
onderweg vergetend waar het echt om draait,
loop ik onoplettend aan mijzelf voorbij
om weer bij het begin uit te komen

zo dwaal ik op goed geluk rond in rondjes
maar geniet met volle teugen
wetend dat mijn bestemming nabij is
en ik haar ooit zal vinden

 
 

scherven

gelukkig is
gelukkig zijn
méér dan geluk

ook met een beetje pech
is gelukkig
gelukkig zijn
niet meteen weg

het maakt je misschien
zelfs gelukkiger

 
 

levensritme

de dag werd in alle rust
besprenkeld met ijskristallen
door de zon wakker gekust

het oude riet wist dat nog niet
zij zag zichzelf vervallen
in de spiegel van de koude vliet

haar herinnering was fris en groen
ze verlangde naar het voorjaar
waarin ze het nog eens over kon doen

 
 

in de wolken

zonder spijt
levend in reservetijd
wolken kolken in je hoofd
steevast heb je geloofd
dat het leven betekenis heeft
als je om een ander geeft

 
 

winterprikje (5)

de winter hielp een klein handje
maar het was wel op het randje

 
 

onvrijwillig

onder de oppervlakte
staat het leven even stil

niet omdat het leven zelf
maar omdat de vorst dat wil

 
 

doorbijten

het ijs wordt gebroken
tussen de onthoofde biezen
komen ze samen sterker terug
of blijven ze het verliezen
van die dekselse koeien

 
 

zielsalleen

ik vond weer eens een keertje
alsof dat heel gewoon was
zo’n wit, verloren veertje
zomaar liggend in het gras

de vogel die haar achterliet
zo alleen in de kou, buiten
deed dat veertje groot verdriet
zij huilde tranen met tuiten …

 
 

verbeeldingskracht

als het de geest is die bepaalt wat je ziet
dan is verbeelding de kracht van de ziel